-
1 origine
origine [orriezĵien]〈v.〉1 oorsprong ⇒ afkomst, herkomst2 oorsprong ⇒ bron, aanvang, begin♦voorbeelden:être à l'origine de • de oorzaak, het begin zijn vanà l'origine • oorspronkelijk, aanvankelijkdès l'origine • van het begin af aanf1) oorspong, afkomst2) begin -
2 avoir, prendre son origine dans qc.
avoir, prendre son origine dans qc.Dictionnaire français-néerlandais > avoir, prendre son origine dans qc.
Перевод: с французского на нидерландский
с нидерландского на французский- С нидерландского на:
- Французский
- С французского на:
- Нидерландский
